سؤال:
روایت زیر از کدام امام و درباره کیست؟ پاسخ سوال را همراه ترجمه حدیث بیان کنید. ... و قد ادّعی هذا المبطل المفتری علی الله الذب بما ادعاه، فلا ادری بِاَیّة حالة هیی له رجاء اَن یتم دعواه، أ بفقه فی دین الله؟ فوالله ما یعرف حلالا من حرام و لا یفرق بین خطاء و صواب.
جواب :
امام زمان (عج)
جعفر کذاب مدعى امامت بود و با نوشتن نامه هایى به شیعیان آنان را به اطاعت خود فرا مى خواند . یکى از شیعیان مطلب وى را به اطلاع امام زمان (عج) رساند و امام در رد ادعاى جعفر نوشت:
و قد ادعى هذا المبطل المدعى على الله الکذب بما ادعاه، فلا ادرى باى حالة هى له رجا ان یتم دعواه بفقه فى دین الله ؟ فوالله ما یعرف حلالاً من حرام و لا یفرق بین خطا و صواب؛ امبعلمٍ ؟ فما یعلم حقاً من باطل و لا محکماً من متشابه و لا یعرف حد الصلاة و وقتها، ام بورعٍ ؟ فالله شهید على ترکه الصلاة الفرض ( اربعین یوما) یزعم ذلک لطلب الشعوذه و لعلّ خبره تأدى الیکم و هاتیک ظروف مسکره منصوبه و آثار عصیانه لله عزوجل مشهورة قائمه ، ام بآیة؟ فلیأت بها، ام بحجةٍ؟ فلیقمها ام بدلالة؟ فلیذکرهاقال الله عزوجل فى کتابه : بسمالله الرحمن الرحیم حم تنزیل الکتاب من بالله العزیز الحکیم ما خلقنا السموات و الارض و ما بینهما الا بالحق و اجل مسمى و الذین کفروا عمّا انذروا معرضون* قل ارایتم ما تدعون من دون الله ارونى ماذا خلقوا من الارض ام لهم شرک فى السموات ائتونى بکتاب من قبل هذا او اثارة من علم ان کنتم صادقین* و من اضل ممن یدعوا من دون الله من لا یستجیتب له الى یوم القیامة و هم عن دعائهم غافلون* و اذا حشر الناس کانوا لهم اعداءً و کانوا بعبادتهم کافرین فلتمس – تولى الله توفیقک – من هذا الظالم ما ذکرتُ لک و امتحنه و اسأله عن آیة من کتاب الله یفسیرها اوصلاة یبین حدودها و ما یجب فیها لتعلم حاله و مقداره و یظهر لک عواره و نقصانه و الله حسیبه
ترجمه
این فرد باطل و مدعى بر خدا نسبت به خدا به دروغ ادعا کرده است ( که امامت به او واگذار شده ) ! نمى دانم با تکیه بر چه چیزش امید دارد ادعایش تمام باشد؟ با تکیه بر دین شناسى اش ؟ به خدا قسم او حلال را از حرام نمى شناسد و بین خطا و صواب فرق نمى گذارد! با تکیه بر علمش ؟ او نه حق را از باطل مى شناسد و نه محکم را از متشابه تمییزمىدهد و نه حد نماز و وقت آن را مى داند . آیا با تکیه بر ورع و تقوایش ؟ خدا شاهد است بر او که ( چهل روز ) نماز واجبش را ترک کرد تا به خیال خودش علم شعبده به دست آورد و شاید خبرش به شما رسیده باشد و این ظرف هاى مشروب است که در خانه اوست و نشانه هاى عصیان و طغیان او بر خداى عزو جل مشهود و هویدا است! آیا با تکیه بر آیه و معجزه اى ادعاى امامت دارد؟ اگر چنین است آن را ارائه دهد. آیا حجت قاطعى بر امامت خود دارد ؟ پس آن را اقامه کند . آیا دلیلى و اماره اى دارد؟ پس ذکر نماید.خداى عزوجل در کتابش فرموده : « بسم الله الرحمن الرحیم حم ، این کتابى است نازل شده از جانب خداى شکست ناپذیر حکیم . ما آسمان و زمین و آنچه بین آن دو است را جز به حق و براى مدت معین نیافریدیم و کسانى که کفر ورزیدند، از آنچه نسبت به رعایت آن هشدار داده شدند ، رو گردانند. بگو آیا معبودهاى خود غیر از خدا را مى بینید ، نشان دهید که آنان در زمین چه چیزهایى آفریده اند؟ و چه کسى گمراه تر است از کسى که غیر خدا را مى خواند که تا قیامت نمى تواند او را اجابت کند و از ادعا و عبادت اینان غافل است و به هنگام محشر آن معبودها دشمنشان خواهند بود و عبادتشان را انکار خواهند کرد»خدا تو را توفیق دهد؛ از این ظالم ، دلیل و بیّنه طلب کن و او را امتحان نما و از وى در مورد آیه اى از کتاب خدا سؤال کن تا آن را تفسیر کند و یا بخواه حدود و واجبات نماز را بیان نماید تا با مشاهده جوابش به وضعیت او علم پیدا کنى و بیچارگى و کم عقلى او بر تو آشکار گردد و خدا براى (دفع) او کافى است .
بنابراین بیان امام (عج) ، مدّعى امامت باید در علم ، فقه و ورع سر آمد باشد و دلیل و حجت قاطع بر امامت خود ارائه نماید و اگر ادعاى امامت از فردى که فاقد این ویژگى هاست پذیرفته شود و فرمانش اطاعت گردد ، مانند این است که براى خدا شریک قائل شده و مخلوقى ناتوان را در خالقیت و ربوبیت شریک او قرار داده باشیم و این (شرک)، بزرگترین گناهان است .
منبع :
http://www.maddahi.net/biogeraphi/imam-mahdi/34.HTM
لینک سؤال :
